Gepubliceerd: 2 jaar geleden (2021-11-21)
Deze uitspraak van het CTG betrof de volgende casus. Een 79-jarige man, wonende in een woon-zorgboerderij met 24-uurszorg en lijdend aan Alzheimer en hartritmestoornissen, viel en kwam in het ziekenhuis terecht met een klaplong en gebroken ribben. Hij ging snel op ‘alle vlakken’ achteruit. De geriater van het ziekenhuis adviseerde palliatief beleid en, wanneer de familie toch voortzetting van de behandeling wilde, aanpassing van het infuus gezien de oplopend natriumwaarde. De chirurg, die tevens (hoofd-) regiebehandelaar was, besprak dit advies met de echtgenote en de dochter en gaf hen bedenktijd. De volgende dag lieten zij weten te kiezen voor voortzetting van de behandeling. Die dag werd het infuus aangepast. Een aantal dagen later overleed de man. De dochter van de man diende een klacht in tegen de chirurg betreffende te late aanpassing van het infuus. Een maand later meldde het ziekenhuis het voorval bij de IGJ als mogelijke calamiteit.
Oordeel CTG
Het Centraal Tuchtcollege achtte de klacht gegrond en legde de chirurg een waarschuwing op. Het CTG verwees in dit oordeel naar zijn uitspraak van 29 januari 2021, waarin de vaste rechtspraak over de taken en verantwoordelijkheden van verschillende zorgverleners bij de behandeling van één patiënt werd geherformuleerd:
“De regiebehandelaar ziet er in ieder geval op toe, dat:
1. de continuïteit en de samenhang van de zorgverlening aan de patiënt wordt bewaakt en dat waar nodig een aanpassing van de gezamenlijke behandeling in gang wordt gezet;
2. er een adequate informatie-uitwisseling en voldoende overleg is tussen de bij de behandeling van de patiënt betrokken zorgverleners;
3. er één aanspreekpunt voor de patiënt en diens naaste betrekking(en) is voor het tijdig beantwoorden van vragen over de behandeling.”
De chirurg had volgens het CTG de continuïteit van de zorgverlening onvoldoende bewaakt: de familie mocht tijdens de bedenktijd vertrouwen op doorbehandeling. Het verweer van de chirurg dat de geriater de primaire verantwoordelijkheid droeg inzake het infuusbeleid werd niet gevolgd. Het CTG overwoog dat, in geval van primaire verantwoordelijkheid van de geriater, zij hier geen invulling aan kon geven omdat zij ten onrechte niet was geïnformeerd over de gegeven bedenktijd aan de familie.
Tot slot
Hebt u een vraag over (hoofd-) regiebehandelaarschap of wilt u zich laten bijstaan in verweer tegen een (tucht)klacht? Mail naar info@medi-law.nl of bel ons.